მოწმენდილი ცა ჯადოსნური სარკის დარია,
ვგრძნობ სამყაროში გაბნეული დროის სიმძიმეს,
უსასრულობა მომნუსხველი ერთი წამია...
და ბორხესივით ლაბირინთში დავდევ ფიქციებს.
რა პატარა ხარ, დედამიწავ, ამ ლაბირინთში?!.
და რა დიდი ხარ ამ მიწაზე მდგომის რაკურსით!..
საქართველო კი ორ ზღვას შუა მიმდგარა ჩრდილში,
სამშობლო მტკივა არ შემდგარი ქვეყნის სტატუსით.
-------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment