უძილო ღამე

წუხელ დამფრთხალი ფაშატივით გამექცა ძილი,

გაღმა გორაკზე გავიდა და უბრად
მიყურა,

ამაოების უსახური ბნელი აჩრდილი

შემომეტმასნა შემპარავად და თან ჯიქურად...

ისევ უაზრო განშლადობით წვალობს გონება,

შფოთავს და ერთ აზრს იმეორებს - რა დროს ძილია?..

ფიქრებს არა აქვს კონკრეტული მიმართულება,

აქ ყველაფერი არაფერში ათქვეფილია...

გარდასულ დღეთა დაიწყება მერე მარულა,

ცხენების ნაცვლად მოგონება აჭენებს წამებს,

მრუმე ღამეში იფარფატებს დარდის ღამურა,

გამთენიისას ლექსს დავუწერ უძილო ღამეს.

ქემო ქავთარი