გაჭაღარავდა ალევის ქედი,
თოვლი მოსულა ფასანაურში...
ეს ერთი წელიც გადააგორა
დრომ ამქვეყნიურ აურზაურში.
გადაიარა წლებმა ქედდაქედ,
მოგონებები იწვის ბუხარში,
მოდის უჩინო, დამდევს ფეხდაფეხ,
საგზალს მილაგებს საღვთო გუდაში...
ამოალაგებს როგორც სამხილებს,
როცა წარმადგენს უფლის წინაშე
და ცოდვა-მადლის აწონვის მიზნით
ჩამოარიგებს ორსავ პინაზე...
არავინ იცის, რამდენი დარჩა
უზენაესის განაჩენამდე,
ცოტაც მადროვე, იქნებ მივიდე
ცოდვილი სულის გადარჩენამდე!..
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment