ჩამოთოვა უკვე მთაში.
ადრეული თოვლია...
ჟრუანტელი მივლის ტანში,
შენი კოცნა მგონია.
შენს შემოხედვას ვამსგავსე
თოვლში ჩამდნარი სხივი,
ჩამოურბენს თოვლიან მთებს
ათინათი ღიმილის.
ქარი შენსავით კისკისებს,
ექოდ დაქრის ხევდახევ,
აწკრიალებს ზანზალაკებს,
თითქოს გვიხმობს მე და შენ.
თოვლიან გზას მივუყვები,
შენთან ერთად, ღიღინით...
მომდევენ მოგონებები,
ფიქრი მათოვს ფიფქივით.
-------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment