მიყვარს საღამო, როცა სიცივე
ტანში საამოდ სცრის,
თითქოს ბავშვს კარში გამოგდებულს,
ეს ზამთრის სუსხი მსჯის.
ირგვლივ თოვლია, მოწმენდილ ცაზე
მთვარე ვარსკვლავებს თვლის
მთვარე ვარსკვლავებს თვლის
და მეც მინდა, რომ ცაში გავფრინდე,
აღარ დავეშვა ძირს!…
მივუალერსებ ვარსკვლავებს ნაზად,
მთვარეს გადავხვევ ხელს...
მთვარეს გადავხვევ ხელს...
და ასე, მათთან საიმტკბილობით,
დაველოდები მზეს.
ოცნებებიდან გამორკვეული
კვლავ გადავხედავ მთებს,
კვლავ გადავხედავ მთებს,
დავაკვირდები ვარსკვლავთა ციმციმს
და თეთრად მორთულ ტყეს…
წავალ და ისევ ვიხეტიალებ,
მალე ამოვა მზეც
მალე ამოვა მზეც
და ოცნებებით თავბრუდახვეულს
დამათენდება მეც.
-----------------------
ქემო ქავთარი
-----------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment