მაგ თვალებში თაფლი გიდგას
და მკერდში კი მფრთხალი გული.
ჩემი რატომ გეშინია?..
ვიწვი შენი სიყვარულით!..
რად ჩხუბობდა დედაშენი?..
წუხელ რომ გიბრაზდებოდა,
მესმოდა შენი ტირილი,
გულს ცეცხლი მეკიდებოდა...
აგიკრძალეს ჩემი ნახვა
აღარ მოხვალ, აღარ მნახავ,
ახლა დედა გიზის კართან,
ღამე გიწევს სასთუმალთან...
თუ გახსოვარ ნეტავ ისევ,
იქნებ ისევ მელოდები...
ანდა იქნებ დამივიწყე
და სულაც არ გაგონდები...
ჯერ ხომ ისევ პატარა ხარ,
ჯერ მეოცნებე ბავშვი ხარ.
ვარდისფერი ოცნებებით,
დაფრინავ, ცაში დაქრიხარ...
ჩუმად, გულში შეინახე,
ჯერ არსად არ გაამხილო,
ჩვენი დიდი სიყვარული,
როგორმე გადავარჩინოთ!..
-----------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment