არც არაფერს ვაშავებ და არც ბევრ რამეს ვაკეთებ...
მიყვარს, ვეტრფი და შევხარი, ვადიდებ და ვაღმერთებ
ძმაკაცებთან ღვინის სმას და ქუჩა-ქუჩა ხეტიალს,
უძილო მთვარის ხილვას და სიმღერის თქმას ეშხიანს...
რა ვუყოთ, რომ ასეთი ვარ?.. ბევრი თუ ვერ გამიგებს,
ნუ მიწყენთ და ნუ დამძრახავთ, ჩემს ცოდვას ნუ დაიდებთ...
გამომთვრალი დარდი დამაქვს უბან-უბან ამ გულით,
დავლევ და მსურს ძაღლ ცხოვრებას ვუთავაზო პანღური...
ღვინო დარდებს გამიქარვებს, სიმღერა ხალისს მომგვრის
და ნაღვლიან ამ ჩემს გულზე ია-ვარდი ამოდის,
მაგრამ მხოლოდ იქა ვმღერი, სადაც ჩემი სიმღერა
ესმით და უცხო არ არის, ჩემი გიტარის სჯერათ...
გულის გაშლა მომინდება, სიმღერა, აცეკვება
და თუ ადრე სევდა მკლავდა, სულმთლად დამავიწყდება...
თქვენც, თუ ვინმე შეგაწუხათ ბევრმა დარდმა, ფიქრებმა...
უებარი წამალია ღვინის სმა და სიმღერა!
---------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment