გაზაფხულივით მოხვედი უცებ
და დაგმანული ჩემი გულის კარი გააღე,
შემიყვარდი და ვფიქრობდი ისევ,
რომ ბედნიერი კაცი ვარ მე ამ ქვეყანაზე...
შენი თვალების სითბო მათბობდა,
შენი ტუჩების სიტკბო მათრობდა,
ჩემი იყავი, ასე მეგონა,
მიყვარდი, მჯეროდა შენი...
დიდხანს არ გამწვდა ბედნიერება,
უცებ გათავდა, უცებ მორჩა,
მოეღო ბოლო,
გზააბნეულმა არ ვიცი რა ვქნა,
ვზივარ და მხოლოდ ჩემს გარდასულ
სიყვარულს ვგლოვობ...
რატომ წახვედი, რატომ დამტოვე?
ასე უთქმელად რად მიმატოვე?..
ბევრი გეძებე და ვერ გიპოვე
გელოდი და ისევ გელი!..
--------------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment