შენი ხომალდი ნაპირს მოადგა,
მე ნავსადგურში გიცდი.
მე მთელი დღეა აქ გელოდები,
შენ, ალბათ, არც კი იცი.
მოდიხარ, მედიდურად მიყურებ,
გულში მედები ლახვრად.
მშობლიურ მხარეს ნახავ ცოტა ხნით
და მერე ისევ წახვალ...
შენი ხომალდი ზღვაში მიცურავს
და მას სდევს ჩემი ფიქრი,
მე შენგანა მაქვს გული მოკლული,
შენ, ალბათ, არც კი იცი.
ტალღებს გავანდე გულის ნადები,
ერთი მაინც ხომ იტყვის...
კვლავ იწვიმებს და ნაწვიმარ მთებზე
კვლავ ჩამოწვება ნისლი.
დიდი ხნის შემდეგ, კვლავ დაბრუნდები
ძებნას დამიწყებ ფიქრით,
მე ნავსადგურში აღარ დაგხვდები,
ვიქნები ცხრა მთას იქით...
და გაიხსენებ, რომ არსებობდა
ერთი სულელი ბიჭი...
ის შენ სიყვარულს გეფიცებოდა,
შენ არ გჯეროდა მისი.
--------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment