ვაი, თუ ნებისყოფა მღალატობს,
ვაი, თუ გავურბივარ ცხოვრებას...
რა ვქნა, რომ ვერ ვპოულობ ვერა ფონს,
რა ვუყო ამ ამღვრეულ გონებას?..
რა ვუყო, დამაწვა გულს ნაღველი...
მწარეა სევდა, ცხოვრება ძნელი...
გაფრინდა ბავშვური ვარდისფერი
და დარჩა ტკივილი ბევრზე ბევრი.
ტკივილი წარსულში მიღებული,
კვალი რომ დამიტოვა უხეში...
აწმყო, მომავალი უბედური,
ლამის რომ წამართვას ნუგეში.
---------------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment