ნელ-ნელა მოდის ციდან
პაწაწა თოვლის ფიფქი...
თუ შეუძლია, ნეტა,
მას ოცნება ან ფიქრი?..
ნელ-ნელა მოდის ციდან
და მას მოჰყვება სხვებიც...
თოვლმა დაფარა თეთრად
მდელოები და მთები.
ო, რა ლამაზად ბარდნის,
ო, რა ლამაზად თოვს...
თოვლის ფიფქები ნელა
მიზოზინობენ შორს...
ო, რა ლამაზად ბარდნის
და მეც შევხარი თოვლს...
ბაღში გოგონა დადის
და ის მიკარგავს გონს...
როცა გოგონა არ ჩანს,
ეს არემარე დუმს.
შემომაწვება დარდი,
და დამიმძიმებს გულს...
ფიფქი უკოცნის სახეს,
მე მაგ ფიფქების მშურს...
ისე მიყურებს, თითქოს
მე არ მიკლავდეს გულს.
ნელ-ნელა მოდის ციდან
პაწაწა თოვლის ფიფქი...
თუ შეუძლია, ნეტა,
მას ოცნება ან ფიქრი?..
-----------------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment