სევდიანი, დარდიანი, ნაღვლიანი
მარტოობა კაეშანის ლანდი არის...
არ იფიქროთ, მარტოობა კარგი არის!..
ტკივილია უსაშველო, ადრიანი.
ფიქრებია წარსულის და მოგონება,
განვლილ დღეთა ძახილი და შთაგონება,
მომავალის უიმედო მოლანდება,
მოშუშებულ იარათა განახლება...
სევდა, დარდი, ტკივილი და ისევ სევდა...
ამ დარდებში იმედი მთლად იკარგება
და უბედო ბედი ჩემი იქარგება...
მომავალიც მარტოობით ითანგება.
----------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment