წვიმდა

წვიმდა, როგორ წვიმდა,
გახსოვს?.. შენც ხომ გახსოვს...
იცი, როგორ მინდა
ის დრო ახლა, ამ დროს?..
გახსოვს იმ საღამოს,
ფეხით დავდიოდით,
იმ თავსხმა წვიმაში,
ჩვენ ხელჩაკიდულნი?..
თითქოს გვიხაროდა,
მაშინ ჩვენ ეს წვიმა,
თითქოს არც გვინდოდა,
რომ გამოედარა...
თითქოს ცა ტიროდა
და იმის ტირილზე,
ეს ჩემი გულიც რომ
ცრემლად იღვრებოდა...
თითქოს ბედნიერი,
მაინც უბედური,
მოთქვამდა ეს გული,
კვნესოდა, ტიროდა...
ჩემს გვერდით რომ იყავ,
მე ამით ვხარობდი,
გული კი სხვა რამეს მთხოვდა...
ის შენს გულს ითხოვდა
და მე კი ვუშლიდი,
ამიტომ ეს გული
კვნესოდა, თრთოდა.
წვიმდა, ძლიერ წვიმდა...
გახსოვს?.. ვიცი გახსოვს...
ნუთუ შენ არ გინდა,
ის დრო იყოს ამ დროს?..

-----------------------
ქემო ქავთარი