მე მთელი ღამე გავათენე შენზე ფიქრებში,
ბოდიშს გიხდიდი, თუმცა ამას შენ არ ისმენდი.
ბოდიშს გიხდიდა, პატიებას გთხოვდა ეს გული,
დამწვარი შენი სიყვარულით და დატანჯული.
სადარბაზომდე მიგაცილე, ბნელოდა შიგნით...
მეშინიაო, მითხარი და მეც შემოგყევი,
ხელი ჩამკიდე, მომეხუტე და ვერც კი მივხვდი,
როგორ ვიპოვე სუნთქვის მიღმა შენი ტუჩები.
კოცნის სიტკბო და ვნების ცეცხლი რომ შეიცანი,
მყისიერ შეკრთი, გაექეცი ჩემსა მკლავებსა...
რა ცუდი ბიჭი ყოფილხარო, ასე მითხარი,
თუმცა მანამდე საპასუხო კოცნა გაგექცა.
გთხოვ, მაპატიე, თუ გატკინა გული ამ კოცნამ,
თუ შეგაშფოთა, გეწყინა და ისევ გაღელვებს...
ერთხელ გაკოცე, ერთადერთი კოცნა შემორჩა,
შენი სახელის ბოდებაში დაღლილ ბაგეებს.
მე მხოლოდ მსურდა, ჩამეხედა შენთვის თვალებში,
მინდოდა, ყურში ჩუმად მეთქვა, რომ მე მიყვარდი...
შენ ვერ მიმიხვდი, გამექეცი, გამინაწყენდი,
პატიებას გთხოვ, მომიტევე, დიდი ბოდიში!..
-------------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment