თითქოს უნდა გათენებულიყო,
ცისკარმა გამოანათა ცაზე,
მაგრამ უცებ წყვდიადი ჩამოწვა,
უკუნი ღამე დაგვადგა თავზე...
გვეგონა, ყველას ასე გვეგონა,
თავისუფლება ავიღეთ ხელში,
ვამბობდით, აწი ჩვენ რაღა გვიჭირს,
ჩვენი თავი ჩვენადვე გვეყუდნის...
მართალი უთქვამთ წინაპრებს, ალბათ,
კაცი ბჭობს ღმერთი იცინის, მართლაც
თავისუფლად არვინ გვიშვებს, არა...
მოგვატყუეს ძალზე მწარედ, კვლავაც...
ტანჯვა-განსაცდელს ბოლო არ უჩანს,
რაც ბოროტებამ ხელი დაგვრია...
თავისუფლებას მოველით სუნთქვად,
სამშობლოვ ჩემო, დიდი ხანია...
ამოვა მზე ისევ, გამარჯვების,
დაგიბრუნდება ძველი დიდება,
გათენდება, რადგანაც ბოროტი
კეთილის ხელით შეიმუსრება...
გაბრწყინდება საქართველოს ზეცა,
თავისუფლება გაათბობს ჩვენს სულს.
ავდგეთ ფეხზე, საქართველოს შვილნო,
თაყვანი ვცეთ, სამშობლოს დიდებულს!
----------------------
ქემო ქავთარი
No comments:
Post a Comment